leeservaringen

Het verhaal van de Waal 4
(voor het paardje)

 

De Waal treedt buiten haar oevers.

Daar heb ik mooi zicht op vanuit mijn flat.

Ik kan goed volgen of de Vlietbergers nog

thuis kunnen komen en van huis kunnen gaan.

Wat heb je aan een uitzicht. Ik wil er naar toe.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit was op vrijdag, 5 januari. 

Het paardje stond in z'n eentje.

Ik maakte foto's. Het dier keek me rustig aan, 

draaide zich toen naar me toe en liet zich aaien.

We waren verguld met elkaars aandacht, denk ik.

 

********************************************** 

 

Zaterdag 6 januari. Wilgenboog verder onder water, wilgenstam verder onder water.

Half Nijmegen loopt tussen de wateren door. Ik ook. Ik ben benieuwd of het paardje er nog is.

Ja dus. Het staat aan de ene kant van het pad, het keurt me geen blik waardig deze keer.

Het voegt zich evenmin bij zijn kudde genoten, die rondom een enorme baal hooi staan. 

Is het dier ziek? Van slag? Eenzelvig? Ben ik beledigd? Morgen neem ik een appel mee.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ***********************************

 

Koude noordenwind op zondag 7 januari. Geen zin in al die zondagse drukte.

Wel zin om even polshoogte te nemen. Ik ga op de fiets, appel in de jaszak.

Vuur bij B&B Roosje, ja, dat kan iedereen wel gebruiken. Het is ijzig koud.

Het paardje is de weg overgestoken, staat nu bij 'de zijnen'.  Nou ja, bij de zijnen

maar wel afzijdig van de zijnen. Ik voel verwantschap en ik eet de appel zelf op.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

******************************************

 

Dinsdag 7 januari; het pad is nog niet ondergedoken. Gisteren had ik geen wandeltijd.

Vandaag wel. Lege tijd en een leeg gemoed. Natuurlijk heb ik over het paardje nagedacht.

Was die eenling van zaterdag wel dezelfde als de eenling van vrijdag? Ken ik hem/haar terecht het eenlingschap toe?

Of is dat projektie van mijn innerlijk? Wat weet een mens van een paardje? Niks eigenlijk. Het paardje van vrijdag en ik

hadden even een verstandhouding en dat is alles. Het is prettig hier vandaag te wandelen nu het geen zondag meer is.