zakelijk

 

 

 

Waterstof, roman Ineke Berentschot

 

Algemeen 

 

eerste druk 19 mei 2017
uitgeverij Trophonios Publishing
auteur Ineke Berentschot
omslagontwerp Marlous Bervoets
foto omslag en auteursfoto Theo Jennissen
opmaak Annelies van Roosmalen
aantal bladzijden 310
ISBN 978 94 91728 24 2/ NUR 301
prijs € 19,90
verkrijgbaar bij de plaatselijke boekhandel of online 
presentexemplaar aanvragen  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
emailadres auteurDit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

 

 

 

 

 

 

 

19 mei 2017, doop van het boek

In cultuurcafé/boekwinkel van der Meer, Noordwijk werd Waterstof gepresenteerd.
Ed Lute, uitgever, opende de bijeenkomst.
Ineke Berentschot hield een kleine toespraak over het boek Waterstof.

Waterstof
is het meest voorkomende element in het heelal. Meer dan 90% van de atomen zijn waterstofatomen.
Waterstof is ook het lichtste element dat er bestaat. Er is geen vasthouden aan voor de aarde. Langzaam maar zeker ontsnapt het gas naar de ruimte.
Om bij ons te blijven, moet het gebonden zijn. In water, in ons lichaam als vetten en eiwitten, in fossiele brandstoffen. De hele rest zweeft massaal ijl door het heelal.
Hadden we geen taal, onze gedachten zouden ons hoofd verlaten en opstijgen, ijl als waterstof. Ongezegd, ongehoord zwierven ze daar door de lucht.
We zouden aan niks gebrek hebben, vuur hadden we en vruchten en bossen en weiden en dieren en luchten, nee, we hadden aan niks gebrek.
We konden elkaar aanraken, vrijen, ons voortplanten, alles alles dus nee, aan niks gebrek.
Geluiden maken konden we ook, dus het was niet stil. Gebarentaal hadden we, dus we begrepen elkaar toch wel. Nee, aan niks gebrek.
Onze gedachten. Die dachten we en die lieten ons los en daar gingen ze, als waterstof dat in het heelal ontsnapt. Heel ons innerlijk, heel onze innerlijken dampten daar omhoog, het luchtruim in.
Edoch. Wij. Kennen. Taal.
Taal is een manier om ons innerlijk vast te leggen.
Het meeste ontsnapt, misschien ontsnapt wel bijna alles, maar godsallemachtig, dankzij al die a’s en b’s en c’s die we in de eerste klas leerden schrijven, kunnen we onze gedachten vormen tot woorden, ze uitspreken, ze neerpennen, ze op de toetsen rammen.
De roman Waterstof. Vrouw in luchtledig na dood van Jan. Evenwel. Hij heeft bij leven veel Aviertjes volgepend. Ze ´kan naar hem toe,´ al is hij dood. Ze leest zijn woorden. Taal. Taal. Taal.
Ook in Waterstof, G. G belt de vrouw. Wil ze hem helpen met het vernederlandsen van zijn boek, Der globale Tisch? Ze zegt ja en vanaf hetzelfde moment begint het. Ze schrijft uit zich, ze is hongerig naar zijn woorden op het scherm, vrijwel dagelijks raast de taal heen en weer. Taal. Taal. Taal.
De taal die onze innerlijken aan de aarde kluistert. Als waterstof in water, in onze lichamen, in de delfstoffen. Tot de vorm zich weer opheft en verglijdt, de ruimte in.
Het echte ontstaan van Waterstof begon minder prozaïsch dan ik hier schets. Het begon met gevloek van de vrouw, godverdegodverdegodver - sorry God, ik bedoel u niet – maar waarom heeft zij als beta vrouw op middelbare school alles van wiskunde, van natuurkunde geleerd en waarom verstrooit ze haar aandacht naar van alles en nog wat en weet ze uiteindelijk niks meer terwijl ‘de man’- G in dit geval - het zo kan reproduceren, doelgericht zijn leven doorloopt? Kan ze zich dan eindelijk dat hele scheikundeboek toe eigenen, te beginnen met element 1, waterstof? Jazeker. De vrouw kan het. Boven het verhaal schrijft ze: WATERSTOF.

Hierna overhandigde ze het eerste exemplaar aan Marc Vieten.
Voor champagne was het te vroeg; we doopten het boek met koffie, thee en superlekker chocolade- of appelgebak.
Hieronder een kleine fotoimpressie. Enkelen zijn gemaakt door Bertie Rougoor, Els Berendts.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

24 mei 2017, letter Scala

Wat is een boek zonder mooie omslag?
Ik kende de omslagen van Marlous Bervoets, dus ik wist zeker dat zij die van Waterstof moest maken. 
24 mei stapte ik op mijn fiets om bij haar thee te drinken. 
Ik vind speciaal die letter W zo mooi, die ze op de omslag gebruikt heeft. Hoe komt ze daarbij?
Het blijkt lettertype Scala te zijn; ontworpen door een Nederlandse letterontwerper, Martin Majoor. 
Letters. Letters ontwerpen. Er gaat een wereld open voor mij.
Marlous en haar (overleden) echtgenoot Jan Vermeulen hebben onder andere de omslagen van de Jan Wolkers boeken gemaakt.
Deze omslagen hebben Irma Boon geïspireerd om ontwerper te worden, lees haar mooie artikel in Vrij Nederland. 
Mooi, mijn boekomslag ontworpen in het huis waar veel Jan Wolkers omslagen gemaakt zijn. 
I am proud.

  

 

Rudie Wijnen Waterstof is een liefdevol boek.

Johannes van Uden Waterstof ook magisch en mooi en complex ...maar al lezend opent het....

Arie van den Berg Wat een ontroerend boek! Zo vol rouw- maar ook liefdevolle bezinning. En met prachtige observaties en rake, want zuivere formuleringen. Ik weet niet of ik het een roman vind, maar een ander etiket wil me niet te binnen schieten.

Leeservaring van Ed Lute. Is er in tijden waarin de boekenmarkt wordt gedomineerd door pageturners, chicklit en ´literaire´thrillers nog wel ruimte voor het ´serieuze boek`? Jazeker! Ondanks dat die ruimte steeds kleiner lijkt te worden,verschijnt er af en toe een titel van langere adem en meer diepgang, zoals het romandebuut van Ineke Berentschot: Waterstof. Lees verder zijn leeservaring van dit boek. 

 Filmpje Waterstof op Vimeo:Theo en ik zijn in de weer geweest met voorlezen/opnemen/fotograferen/filmpje maken rondom het boek Waterstof. Dat was een hele ervaring. Enjoy Waterstof, Theo Jennissen

De leestafel.nl. Niet iedereen vindt het boek iets. Marjo van Turnhout van Leestafel vindt het helemaal niks. Scheikunde heeft 'de vrouw' niet gestudeerd trouwens,dus dat verband in de tweede alinea is onjuist. Maar verder fair enough, mooi dat het onder de aandacht geweest is van Marjo.

Graaggelezen, blog van Mieke Schepens, heeft het boek ontvangen en inmiddels ook gelezen. Fijn. Mooi zo. Het is interessant om te lezen hoe iemand mijn boek leest. Sowieso is ´de vrouw´ en ´ik´ voor de lezer identiek met ´Ineke´. Ja, dat is misschien het intrigerendste. De afstand die ikzelf ervaar tussen Ineke die taal beitelt over ´de vrouw´ en Jan en G., terwijl de lezer de schrijver en ´de vrouw´ geheel samen laat vallen. Ergens in dit gebied speelt het geheimzinnige gebied van taal zich af. Mieke, dank dat je het boek hebt gelezen en genuanceerd hebt beschreven. 

Jonny Arnoldi, terwijl ik mijn boodschappen afreken: 'Ik geniet ontzettend van jouw boek.' 

Oude geluidsopname, Ischa Meijer interviewt G, schitterende taal van Gunter Vieten in 1985

Ben Wolters, de Poort: 'In verkoelend water zit het vuur verborgen dat verhit.´